پذیرفته شده برای پوستر

کد مقاله : 1140-FWMC5

دانشگاه فسا

امروزه در سراسر جهان کاهش دسترسی به منابع آب شیرین (متعارف) و همچنین کم بودن بهره‌وری آب یکی از مشکلات اساسی بخش کشاورزی به عنوان عمده‌ترین مصرف کننده منابع آب است. در تحقیق حاضر اثرات دو سناریو کم‌آبیاری بر نسبت بهره وری اقتصادی آب گیاه گوجه فرنگی بررسی گردیده است. در سناریو اول کسرهای کاهش آب در مقدار آب آبیاری اعمال شد و در سناریو دوم کسرهای کاهش آب در تعداد وقایع آبیاری اعمال گردید. طبق نتایج این تحقیق، در هیچ‌یک از سناریوها ماکزیمم مقدار نسبت بهره وری اقتصادی آب در حالت آبیاری کامل اتفاق نیفتاد. بالاترین مقدار نسبت بهره وری اقتصادی آب بود که در روش دوم اعمال کم آبیاری، راندمان کاربرد آب 90 درصد و کسر کاهش آب 2/0 به دست آمد. کمترین مقدار نسبت بهره وری اقتصادی آب (46/0) در راندمان کاربرد آب 90 درصد و کسر کاهش آب 8/0 و در روش اول اعمال کم آبیاری اتفاق افتاد. تأثیر کاهش راندمان کاربرد آب بر کاهش نسبت بهره وری اقتصادی آب کمتر از تأثیر افزایش کسر کاهش آب بود. در هر دو روش اعمال کم آبیاری، با افزایش کسر کاهش آب، مقدار نسبت بهره وری اقتصادی آب ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد که با کاهش راندمان کاربرد آب، عدد حداکثر نسبت بهره وری اقتصادی آب در کسرهای کاهش آب بالاتر رخ می دهد. بنابراین نحوه اعمال کم آبیاری نقش قابل ملاحظه ای در میزان افزایش اثرگذاری این استراتژی دارد.

راندمان کاربرد آب در مزرعه؛ کسر کاهش آب؛ کم آبیاری؛ گوجه فرنگی؛ بهره وری آب

بهره‌وری آب در کشاورزی