بررسی وضعیت خشکسالی استان سیستان و بلوچستان با استفاده از شاخص بارش استاندارد
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1141-FWMC5
نویسندگان
1دانشجوی دکتری سازه های آبی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
2عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده
خشکسالی که یکی از مهمترین بلایای طبیعی بوده، را در یک دوره زمانی با هوای نامعمول خشک که به حد کافی با فقدان آب به علت عدم تعادل هیدرولوژیک روبرو است تعریف می نمایند که با کمبود رطوبت نسبت به شرایط نرمال به کندی آغاز و به آرامی گسترش می یابد. در خشکسالی چهار ویژگی شدت، مدت، فراوانی و گستره خشکسالی به منظور برنامه ریزی و مدیریت منابع آبی مورد مطالعه قرار می گیرد. کشور پهناور ایران بعلت دارا بودن موقعیت خاص و ویژگی های توپوگرافیک، از آب و هوای متفاوتی برخوردار است. هدف از این تحقیق تعیین وضعیت اقلیم و تغییرات آن در ایستگاه های استان سیستان و بلوچستان با کمک داده های هواشناسی، دوره آماری سال های (1990-2019) می باشد. به این منظور، از شاخص بارش استاندارد (SPI) به عنوان شاخص منتخب جهت پایش خشکسالی با طول دوره آماری مشترک 29 ساله در مقیاس زمانی 24 ماهه استفاده گردید. مطابق نتایج بیشترین نوسان خشکسالی در دوره 24 ماهه مربوط به بازه (2005-2000) می باشد. روند تغییرات متغیر در طول دوره 24 ماهه هیچ یک از مناطق استان از بروز خشکسالی در امان نبوده است. بیشترین میزان تغییرات نوسان خشکسالی مربوط به ایستگاه شهرستان زابل بوده و کمترین میزان در ایستگاه شهرستان زاهدان مشاهده شد.
کلیدواژه ها
موضوعات